Bhagavad Gita
The Song of God
Commentary by Swami Mukundananda
த1ம் வித்3யாத்3 து3:க2ஸந்யோக3வியோக3ம் யோக3ஸஞ்ஞித1ம் |
ஸ நிஶ்ச1யேன யோக்1த1வ்யோ யோகோ3னிர்விண்ணசே1த1ஸா ||23||
taṁ vidyād duḥkha-sanyoga-viyogaṁ yogasaṅjñitam
sa niśhchayena yoktavyo yogo ’nirviṇṇa-chetasā
தம்--—அந்த; வித்யாத்--—நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்; துஹ்க--ஸந்யோக-வியோகம்--—துன்பத்துடன் இணைந்ததில் இருந்து பிரிந்த நிலை; யோக-ஸஞ்ஞிதம்—--யோகம் என்று அறியப்படுகிறது; ஸஹ——அந்த; நிஶ்சயேன--—உறுதியாக; யோக்தவ்யஹ---பயிற்சி செய்ய வேண்டும்; யோகஹ--—யோகம்; அநிர்விண்ண சேதஸா----விலகாத மனதுடன்
tam vidyad duhkha-sanyoga-viyogam yogasanjnitam
sa nishchayena yoktavyo yogo ’nirvinna-chetasa
BG 6.23: துன்பத்துடன் இணைந்திருக்கும் அந்த நிலை யோகம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த யோகத்தை அவநம்பிக்கையிலிருந்து விடுபட உறுதியுடன் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.
Start your day with a nugget of timeless inspiring wisdom from the Holy Bhagavad Gita delivered straight to your email!
பொருள் உலகம் என்பது மாயையின் சாம்ராஜ்யமாகும், மேலும் இது ஸ்ரீ கிருஷ்ணரால் 8.15 ஆம் வசனத்தில் தற்காலிகமானது மற்றும் துன்பம் நிறைந்தது என குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஜட ஆற்றல், மாயா இருளுக்கு ஒப்பிடப்படுகிறது. அது நம்மை அறியாமை இருளில் தள்ளி, உலகில் நம்மை துன்பப்படுத்துகிறது. கடவுளின் ஒளியை நம் இதயத்தில் கொண்டு வரும்போது மாயாவின் இருள் இயல்பாகவே விலகுகிறது. சைதன்ய மஹாபிரபு இதை மிகவும் அழகாகக் கூறுகிறார்:
க்1ருஷ்ண ஸூர்ய-ஸம, மாயா ஹய அந்த4கா1ர
யஹான் கி1ருஷ்ண, தா1ஹான் நாஹி மாயார அதி4கா1ர
(சை1தன்ய ச1ரிதாமிருத1ம், மத்4ய லீலா, 22.31)
‘கடவுள் ஒளியைப் போன்றவர், மாயா இருளைப் போன்றவர். எப்படி இருளுக்கு ஒளியை நீக்கும் சக்தி இல்லையோ, அதுபோல மாயாவால் கடவுளை வெல்ல முடியாது.’ இப்போது, கடவுளின் இயல்பு தெய்வீக பேரின்பம், மாயையின் விளைவு துன்பம். இவ்வாறு, கடவுளின் தெய்வீக பேரின்பத்தை அடைந்த ஒருவன் மீண்டும் மாயையின் துன்பத்தால் வெல்லப்படுவதில்லை.
இவ்வாறு, யோக நிலை 1) பேரின்பத்தை அடைதல் மற்றும் 2) துன்பத்திலிருந்து விடுதலை ஆகிய இரண்டையும் குறிக்கிறது. ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இரண்டையும் தொடர்ச்சியாக வலியுறுத்துகிறார். முந்தைய வசனத்தில், யோகத்தின் விளைவாக பேரின்பத்தை அடைவது சிறப்பிக்கப்பட்டது; இந்த வசனத்தில், துன்பத்திலிருந்து விடுதலை வலியுறுத்தப்படுகிறது.
இந்த வசனத்தின் இரண்டாவது வரியில், உறுதியான பயிற்சியின் மூலம் முழுமை நிலையை அடைய வேண்டும் என்று ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறுகிறார். அதற்குப் பிறகு நாம் எப்படி தியானம் செய்ய வேண்டும் என்பதை விளக்குகிறார்.